gewenning

Na dik anderhalve week in Puerto Cabezas kan ik toch zeggen dat ik redelijk geacclimatiseerd ben. In het begin ga je van alles vergelijken met Nederland, voorbeelden hiervan zijn de gebouwen, de wegen(of ja zandwegen voornamelijk) de mensen en dan vooral het tempo waarmee ze werken enzovoort. Ik had me voorgenomen om dit zo min mogelijk te doen maar je doet dit automatisch toch. Waar ik in het begin ook erg aan moest wennen was het feit dat er niet altijd stromend water is en de elektriciteit ieder moment kan uitvallen. Het eerste is erg fijn als je je 's ochtends wilt douchen haha, je moet dan met bakjes water jezelf wassen, erg fijn.
We hebben ons rooster gekregen, en dat ziet er erg fijn uit. Maandag t/m Woensdag moeten we werken voor de stichting en Donderdag en Vrijdag zijn voor ons eigen onderzoek. Voor de stichting moeten we verschillende dingen doen, o.a. meehelpen tijdens klassen, huiswerkbegeleiding, schoolbezoeken en huisbezoeken. Vorige week heb ik twee families bezocht samen met mijn begeleider en dan bekijken ze hoe het er thuis aan toe gaat, hygiene, samenstelling van de familie(ze kunnen er in no-time weer een kind uitfloepen) en nog veel meer zaken. Wel schokkend om te zien hoe ze leven en wat ze allemaal meemaken. Incest en sexueel misbruik komt hier vaker voor dan dat je jezelf 's ochtends kunt douchen. Schoolbezoeken zijn ook apart, de lokalen zijn vaak klein en donker, ik had het idee dat de docent waarmee ik sprak niet echt het benul had wat je moest doen als docent, ze zat namelijk popcorn te eten en erg ongeïnteresseerd te kijken. Kortom allemaal erg leuke dingen om mee te maken maar doordat je dit allemaal zo ziet ga je ook een beetje relativeren hoe het in Nederland is.
's Avonds is hier niet zoveel te doen, althans door de weeks. We benutten onze tijd dan ook door o.a. te kaarten. We zitten nu op 108 - 105 met pesten haha. In het weekend kun je uitgaan, er zijn hier een aantal disco's en ook een aantal kroegjes.
Naast al het werk voor de stichting en school hebben we ook wat klusjes moeten doen. Gister hebben we 88 planken met de hand gezaagd, wat een hels karwei was dat zeg! Op het moment wonen we nog bij Jet, de baas van de fundacion. Als het allemaal goed is (en de lokale bouwvakkers iets minder vaak een sigaretje opsteken en doorwerken) zitten we a.s. zaterdag in ons nieuwe optrekje, dit zijn kamers op de fundacion met een grote gezamenlijke keuken. Dit moeten we delen met nog 3 vrijwilligers uit Duitsland.
Ik vind het weer goed geweest, iedereen ongeschonden uit de carnavalsweek gekomen?

Hasta la proxima semana y adios!